تا شدم گرم طلب عجز درایم کردند

گام اول چو سرشک آبله پایم کردند

چه توان کرد زمینگیری تسلیم رساست

خشت فرسودهٔ این کهنه سرایم کردند

ننگ عریانی ام از اطلس افلاک نرفت

بی تکلف چقدر تنگ قبایم کردند

عمرها شد غم خود می خورم و می بالم

پهلوی کاسته چون شمع غذایم کردند

سخت جانی به تلاش غم جاهم فرسود

استخوان داشتم افسون همایم کردند

چون یقین منحرف افتاد دلایل بالید

راستی رفت که ممنون عصایم کردند

تا ز هر گوشه رسد قسمت شکر دگرم

قابل زله چو کشکول گدایم کردند

سیر دریاست در این دشت تماشای سراب

تا شوم محرم خود دورنمایم کردند

زندگی عاشق مرگ است چه باید کردن

تشنهٔ خون خود از آب بقایم کردند

زحمت هستی ام از قامت پیری دریاب

چقدر بارکشیدم که درتایم کردند

می کند گریه عرق گر مژه بر می دارم

ناکجا منفعل از دست دعایم کردند

الم عین وسوا می کشم و حیرانم

یارب از خود به چه تقصیر جدایم کردند

نقش خمیازهٔ واژون حبابم بیدل

آه ازین ساغر عبرت که بنایم کردند